Tussen de biografieën van de holebibib zit een mooi boek waarover in 2009 een boekbespreking verscheen in 'De Magneet'.
Ik kan je dit boek erg aanbevelen.
F2010/2360 Koppel Lily (paarse sticker)
Het Roodleren Dagboek.
Wat doe je als je dag na dag voorbij oude hutkoffers op een container loopt - hutkoffers waar geen eigenaars meer voor zijn, hutkoffers die er gebruikt en mysterieus uitzien? Hutkoffers die er zelfs uitnodigend bijstaan, en haast smeken om hun inhoud nog eens te mogen tonen alvorens voorgoed verloren te gaan? Wat doe je, zéker als je een journaliste bent, en je van je vrouwelijke nieuwsgierigheid als het ware je beroep hebt gemaakt?
Juist: je duikt in de koffers en gaat op schattenjacht.
Voor Lilly Koppel leverde de jacht een dagboek op - met roodlederen kaft. Meer had ze ook niet nodig om een titel voor haar boek te bedenken. Ze las het dagboek, en werd meteen zodanig door het verhaal gegrepen, dat ze op zoek ging naar de persoon die het zo'n vijfenzeventig jaar geleden had volgepend. Dat bleek een zekere Florence Wolfson te zijn, intussen negentig jaar oud, die zich nog levendig herinnerde hoe ze destijds aan dat dagboek begon, en die de journaliste hielp om het hele verhaal achter haar dagboek (bijgehouden tussen 1929 en 1934) te reconstrueren.
Het verhaal is zeker niet spectaculair te noemen, maar schetst een zeer nauwkeurig beeld van Amerika aan het eind van de "roaring twenties", en de gevolgen van de beurscrash.
Maar in plaats van een saaie geschiedenisles krijgen we alles te zien door de ogen van een jonge ooggetuige, die allerminst blind is voor de wereld om zich heen, en net als iedere puber om de haverklap verliefd wordt. Eén liefde blijft altijd bij: haar liefde en adoratie voor Eva Le Gallienne, naar wie ze hartstochtelijke brieven schreef en voor wie ze al haar tekentalent bovenhaalde: Eva Le Gallienne. Eva Le Gallienne stond bekend om haar androgynie en "twijfelachtige" seksuele voorkeur - op het ogenblik dat Florence in haar leven komt, heeft ze een relatie met Josephine Hutchinson. Dit wordt voor Florence pijnlijk duidelijk gemaakt wanneer ze in de loge van Eva wordt toegelaten, en die pijn zal haar haar hele leven bijblijven.
Maar ook jongens laten Florence niet onbewogen: ze twijfelt tussen de ene of toch de andere, en wie vandaag haar uitverkorene is, valt morgen weer uit haar gratie. Uiteindelijk trouwt ze met een jeugdvriend, maar niet zonder voorafgaande twijfels omtrent haar geaardheid.
Het boek is een aanrader voor ieder die houdt van waargebeurde verhalen, voor mensen die zich (willen laten) herkennen in een aantrekking tot mannen zowel als vrouwen - voor mensen die van mensen houden en zich gevangen weten in het keurslijf van de maatschappij.
Leen Watzeels
verschenen in De Magneet herfst 2009
Link naar nog meer info en foto's van de schrijfster
In 2012 bestaat de holebibib 10 jaar. Dat zal zeker aanleiding geven tot een feestje. 
